چرا ملت‌ها می‌جنگند؟ این پرسشیست به قامت تاریخ بشر. گزافه نیست اگر ادعا کنیم تاریخ بشر تاریخ جنگها بوده است. برای قرن‌ها، مناظرات نظری متعددی میان مکاتب فکری مختلف حول این پرسش کهن در جریان بوده است. مطالعات انجام شده در باب «جنگ و علل آن» اغلب از رویکردی واقع‌گرایانه تبعیت کرده‌اند. واقع‌گرایان امنیت را هدف عمده دولتها و ناامنی را علّت اصلی جنگ می‌دانند. اما «ریچارد ند لیبو» در این کتاب می‌خواهد با گامی سُترگ فراتر از کلان‌روایت‌های مادی‌گرا حرکت کند و طرحی نو در اَندازد.
لیبو با مطالعه 94 جنگ بینالدولی از سال 1648 تا به‌امروز خرد متعارف از علل جنگ را به چالش می‌کشد. بازخوانی تاریخ جنگ به ما می‌گوید که دولتها عمدتاً نه برای قدرت، امنیت و منافع مادی بلکه برای منزلت و افتخار می‌جنگند. اساساً پرسش فلسفی لیبو در این کتاب این است که چرا دولت ـ ملت‌ها وارد جنگ‌هایی می‌شوند که احتمال پیروزیشان اندک است؟ او با توسل به سه انگیزه بنیادین کنش انسانی در متون یونان باستان و با برجسته کردن توموس (روحیه دلاوری) و منزلت بین‌المللی سعی در پاسخ به این سوال تاریخی ـ فلسفی دارد که منطق متفاوتی از جنگ، صلح و خطرپذیری در سیاست بین‌الملل را پیش روی ما می‌گذارد.
کتابی که پیشرو دارید جامع‌ترین، روزآمدترین و آکادمیک‌ترین أثر در باب جنگ است. مطالعه آن نه‌تنها برای دانشجویان علوم سیاسی و روابط‌بین‌الملل، بلکه برای مخاطبان علاقه‌مند به جنگ و حتی سیاست‌گذاران و راهبردپژوهان کشور قویاً پیشنهاد می‌شود.
