مطالعه رهبری سیاسی (روایت های پایه و رقیب)

عناوین فصول اصلی این کتاب شامل رهبری ‌ـ پارادایم تعامل‏گرایی؛ مفاهیم پایه در مطالعه رهبری سیاسی؛ روایت‌های اثبات گرایانه از رهبری سیاسی؛ روایت‌های ساختارگرایانه از رهبری سیاسی؛ روایت‌های واقع‌گرایانه علمی از رهبری سیاسی: روانشناسی سیاسی؛ واقع‌گرایی علمی و رهبری سیاسی: روایت‌های زمینه‌ای و چه آموخته‌ایم و از اینجا کجا باید برویم؟ است.
مطالعه رهبری و به طور خاص مطالعه رهبری سیاسی بحث اصلی مطرح شده در این کتاب است. برداشت و فهم ما از رهبری چیست و این مسأله به صراحت یا به طور ضمنی تحت‏تأثیر گزینه‌های بسیار اساسی هستی شناختی و معرفت‌شناسی است که ما بر می‌گزینیم و اینکه این انتخاب‌ها تا چه حد مناسب هستند و دارای چه امتیازهایی هستند و آیا می‌توانند توضیح مناسبی برای زمینه تحقیقاتی ما باشند. این کتاب قصد دارد شیوه‌های متنوع مطالعه رهبری سیاسی، در حال حاضر را شناسایی کند به جای اینکه تلاش کند شیوه‌های غیرممکنی بر این تنوع تحمیل کند یا یک روایت جدید از یک دیدگاه خاص ارائه دهد.
از نظر نویسنده کتاب، رهبران، زمینه رهبری و تعامل بین آنها از مهمترین عواملی هستند که بر فهم مقوله رهبری تأثیرگذارند. این ایده که رهبری سیاسی نتیجه تعامل بین ویژگی های شخصی رهبران و فضای سیاسی است که با آن مواجه می شوند پایه و اساس مطالعه رهبری به طور کلی و رهبری سیاسی به طور خاص است. اکثر مردم بر این باورند که ویژگی های رهبری مرتبط با خصوصیات شخصی است، و از این رو رهبری یک پدیده بسیار فردی است. اما بیشتر محققان این حوزه معتقدند که علاوه بر این ویژگی های شخصی، رهبری رابطه تنگاتنگی با نوع جوامع رهبران، سازمان های اجتماعی و سیاسی، نهادهای تأسیس شده در این جوامع، و رابطه رهبران با گروه های کوچکتر و بزرگتر پیروان و حامیان دارد. در این رابطه، یافته های کلی نشان دهنده طیف تغییرات گسترده ای در ویژگی های افرادی است که در شرایط مشابه رهبر می شوند، و حتی در رفتار رهبری در موقعیت های مختلف، تفاوت های آشکاری وجود دارد.
این کتاب رهبری سیاسی را از پارادایم های مختلفی روایت کرده است. مبنای این تقسیم بندی از چند پرسش آغاز می شود؛ چرا برخی از رهبران سیاسی تأثیرگذارتر از دیگران هستند؟ چرا توانایی آنها در شکل دادن به نتایج رهبری متفاوت است؟ فکر کردن در مورد مطالعه رهبری سیاسی به این شیوه، حجم تقریباً غیرقابل تصوری از آثار در مورد این موضوع را آشکار می کند. برای شناختن درست این آثار، این کتاب به روش جدیدی به مطالعه رهبری سیاسی پرداخته است. ابتدا، ادبیات مربوط به نتایج رهبری به لحاظ مبانی هستی شناختی و معرفت شناختی مشخص شده است. این کتاب سه دیدگاه فلسفی پایه – اثبات گرایی، ساخت گرایی و واقع گرایی علمی- و چهار رویکرد که به مطالعه رهبری سیاسی پرداخته اند، از جمله دو دیدگاه واقع گرایانه علمی، که یکی به عوامل شخصیتی و دیگری به عوامل زمینه ای بها می دهد را شناسایی کرده است. این کتاب، ده ها مطالعه را بررسی، و دیدگاه فلسفی خاصی که با هر کدام از این مطالعات تطبیق داشت را شناسایی کرده است.
همچنین، در این کتاب، چهار روش برای مطالعه معاصر رهبری سیاسی معرفی شده است. هر رویکرد، مفروضات هستی شناختی و معرفت شناختی خاصی را بهمراه دارد. این مفروضات از یک رویکرد به دیگری متفاوت هستند، شیوه های متمایزی از بحث در مورد رهبری سیاسی ایجاد می کنند و به لحاظ ویژگی ها و یا عوامل زمینه ای اولویت بندی می شوند.
این امر به این دلیل است که مطالعات موجود بر اساس مفروضات فلسفی خاصی بنا شده اند. با شناسایی این مفروضات، ما می توانیم شباهت های فلسفی در بین مطالعات به ظاهر نامرتبط و همچنین تفاوت های فلسفی نسبتاً منطقی میان مجموعه های مطالعاتی مختلف مشاهده کنیم. با این وجود، برخی ابهامات نیز باقی مانده است. در نتیجه، این کتاب استدلال می کند که پژوهشگران رهبری سیاسی باید در یک روند مداوم بازتاب اندیشه هستی شناختی و معرفت شناختی مشارکت کنند. محققان رهبری باید بسیار واضح تر از پیش، مفروضات فلسفی خود را بیان کنند. همچنین، باید تأملات کلی تری در مورد مبانی فلسفی مطالعات اجتماعی و سیاسی وجود داشته باشد. این نکته به مطالعه رهبری سیاسی مربوط می شود، اما در بسیاری از زمینه های مطالعاتی دیگر نیز کاربرد دارد.
در پایان، مطالعه اين كتاب به اساتيد، دانشجويان، دانش پژوهان و علاقمندان به علوم سياسي، صاحبان قدرت سياسي و افرادي كه خواهان حضور در عرصه رهبري سياسي هستند توصيه مي شود. امید است ترجمه سلسله کتاب هایی ارزشمند در رابطه با ضوع مورهبری و رهبری سیاسی بتواند ضمن ارائه ادبیات غنی در این زمینه، به انتخاب رهبران مناسب در آینده به ما کمک کند تا بتوانیم بسیاری از مسائل خود در داخل را حل کنیم.