از نیمه های سده نوزدهم که مارکس محرومان و سرکوب شدگان را به خودآگاهی فراخواند و نابودی لایه های فوقانی جامعه را نوید داد، تا امروز، تولیدات فکری او همواره محل تأویل های مختلف بوده است. یکی از جریان هایی که در این پویش تاریخی به موازات دیگر رویکردها تداوم یافت، مارکسیسم غربی است.
ویتگنشتاین، وبر، فروید، نیچه، سوسور، گادامر و … همه به امداد پروژه مارکس فراخوانده شدند. فرانکفورتی ها- آنان که به بحران پرداختند، آنان که هجرت کردند و آنان که به آشویتس و گولاک اندیشیدند- همگی از دل این سنت برآمده و میراث لوکاچ و گرامشی را فربه ساختند.
آدورنو، هورکهایمر، والتر بنیامین، مارکوزه و هابرماس همه اینجا هستند.
