دغدغۀ اصلی کتاب حاضر، تحلیل و ارزیابی دیدگاههای موجود در زمینۀ دانش سیاسی با هدف ارائۀ درکی جدید و تلاش برای احیای نظام دانش کاربردی و اندیشهورز است. در حقیقت، مسئله اصلی نه توصیف صرف وضعیت کنونی علوم‌سیاسی در ایران، بلکه تحلیل و ارزیابی تفاوت هستیشناسیهای متفاوت، بررسی جوانب هر یک از آنها در چارچوبی تحلیلی، انجام یک پژوهش پیمایشی و ارائه توصیههایی انضمامی برای برونرفت از مسائل و مشکلات موجود در حوزه علوم سیاسی در ایران است.
اين پژوهش مشتمل بر دو بخش نظري و پيمايشي است. در بخش نظري با تبيين و تحليل اطلاعات و دانش علمي موجود در زمينه وضعیت علوم سیاسی در ایران، تلاش خواهد شد بنيانهاي نظري بحث پیريزي شود. در اين چارچوب، تلاش میشود ضمن ادراک مسائل مورد بحث، زمينههاي فکري، امکان لازم براي تحليل چرايي و چگونگي آن نيز مورد توجه قرار گيرد. در بخش دوم از روش پيمايشي بهره گرفته میشود و مطالعات ميداني با استفاده از پرسشنامه (به عنوان ابزار اصلي پژوهش) انجام خواهد گرفت. محور اصلي اين پژوهش، مقياسسازي براي ارزیابی وضعیت علوم سیاسی در ایران با مطالعه نگرش دانشجویان و استادان علوم سیاسی دانشگاه تهران است.
